რაც უფრო გადის დრო, მით უფრო ვიკეტები ჩემს თავში.. მით უფრო მიჭირს ირგვლივ ადამიანების გაგება.. გადის დღეები უსიცოცხლოდ.. ჩამკვდარი.. ვუყურებ გვერდით ჩამვლელ ხალხს და მათ თვალებში მთელ მათ ისტორიას ვხედავ.. სინანულს, დარდს, უკმაყოფილებას, ვედრებას, სიბრალულს, ტკივილს.. ჰოო ტკივილს..
↧